Ha dyni Briefe verbrönnt. Es het mi dünkt, i bruuch se nümme, Bruuche se scho ganz lang nümme. Itz ha mi vo ne trennt. Ha di wächselnde Adrässe gläse vor u der Absänder hinde, I ha Wörter, Sätz u Syte y de Flamme gse verschwinde, So viel heiligi Verspräche u o so mängs bitters Wort, So viel Schwür hei müesse bräche, alls verrouchnet u isch furt.
Ha dyni Briefe verbrönnt U myni Tröim nach alte Zyte U si sy wäg, Syte um Syte U vilich dänksch du itz, dä spinnt. Es isch so viel Zyt vergange, mir sy lengscht nümme di Glyche Wi denn, wo's het aagfange, mängisch mues me öppis stryche. Cha di Gfüel nid konserviere, o we‘s no so schön isch gsy, U wenn i mängisch hütt chly friere, dänk i a das Füür für mi.
Ha dyni Briefe verbrönnt Es het es rächts Füür ggää dervo Un e Huufe Äsche o U si flügt dervo ym Wind. U us der Äsche wachse Blueme, i weiss gnau no, wo‘s isch gsy U mängisch gan i dert ga luege u de dänken i a di.